لحظـــة لقانــا

لحظــــة وداعنــــا

ضاع بينا حبنا

وقتها كنا عارفين

ان الوداع اخر ما هنوصله

وطبعا حوالنا النسيان

ودخل فى حياته شخص تانى

ملوش ذنب فى حبنا اللى كان

لأنه وقتها كان رايد النسيان

ولكنه كان اكبر همه

لأنه مقدرشى يعطيها الحنان

ولا ينسى اللى فات زمان

حتى لو كان ينساه بالنسيان

بشخص تانى يدخل حياته وينسيه حب زمان

لكنه عرف غلطته بعد فوات الاوان

انه ظلم قلب ملوش ذنب فى حبه اللى كان وقتها اتمنى يلقى حبيبه اللى فات فى اى مكان

ومرت السنين والايام

واتقابلنا مرة تانية

وحاوالنا ندارى حبنا اللى كان

وندارى مشاعرنا بين الكلام

لكن عيونا اصرت تحكى ذكرياتنا فى ايام زمان

وقتها كنا فى اسعد حال

وحس بأن قلبه بينبض وكان يا حرام من زمان محسش بالحنان

مع انه فى حياته شخص تانى حاول أدخاله للنسيان

واتمنى حضن حبيبه وضمة ايده زى زمان

اللى كان بيضمها ويحس بالأمان

ولكنه كان خايف من رد فعل حبيبه

ياترى هيكون لسه فكره والا نسيه

ودخل فى حياته حد زى كمان

والا مش قادر ينسى حبيبه اللى كان

وقتها حسسته انى محتاجة لحضنه زى زمان

ولحنية قلبه وانى محتاجة لحبه دلوقتى اكتر من اى وقت كان

وانه هو حياتى اللى جاية

ودلوقتى واللى كانت زمان

مهما مرت السنين والايام

حبه موجود فى قلبى وبيكبر مع مرور الزمان

حتى لو عشنا زمن غير زمنا

حبه فى قلبى يتحدى الزمان